دکتر سید ابوالفضل حسینی - سبزوار

دو حکیم علامهدکتر سید ابوالفضل حسینی – 3 آبان 1400درروزها و ماه‌های  اخیر،  دو چهره ی برجسته ی عالم دینی، به دیار حق شتافتند که یاد و نامشان به خاطر ایمان، علم، اخلاق و آثارشان باقی خواهد ماند:1 -  استاد علامه محمدرضا حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴  و متوفای 31مرداد ۱۴۰۰ (مدت عمر ۸۶ سال)2 -  استاد علامه حسن حسن زاده آملی متولد ۲۱ بهمن ۱۳۰۷ و متوفای 3 مهر ۱۴۰۰ (مدت عمر ۹۲ سال)دستخط علامه حسن زاده و اهدا کتاب خیرالاثر به این جانب ( سید ابوالفضل حسینی)می‌توان این دو شخصیت بزرگوار را  از جهاتی با یکدیگر مقایسه کرد؛ استاد حکیمی را می توان نماینده ی مکتب مشهد و استاد حسن‌زاده را نماینده ی مکتب قم در نظر گرفت. حکیمی، دانش آموخته ی حوزه ی علمیه ی مشهد است و نظریه پرداز و پرچمدار مکتب تفکیک. استادانش؛ ادیب نیشابوری، مجتبی قزوینی و شیخ آقا بزرگ تهرانی بودند.استاد حسن زاده که از وی به عنوان علامه ذوالفنون یاد می‌شود، دانش آموخته ی حوزه در تهران و قم است و در مقابل نظریه ی تفکیکیان معتقد به این است که :" قرآن و برهان و عرفان با یکدیگر منافات ندارند". استادان وی علامه شعرانی، فاضل تونی و علامه طباطبایی بوده‌اند که فیلسوف و متکلم هم بوده اند. هر دو بزرگوار با فلسفه ی حکمای مسلمان آشنایند، ولی حکیمی و تفکیکیان، در نهایت دیدگاه مثبتی نسبت به فلسفه و روش آن در شناخت حقایق، در مقایسه با متون اصیل دینی یعنی قرآن و احادیث صحیح ندارند. حسن‌زاده آن چنان که از تدریس فلسفه اش برمی آید و ذوق عرفانی اش حاکی از آن است، منافات، تضاد و تنافی بین قرآن و فلسفه و عرفان نمی‌بیند. حکیمی با عقلانیت - در معنای عام خود- هیچ مخالفتی ندارد ولی عقلانیت را منحصر در فلسفه های رس, ...ادامه مطلب