زنان ایرانی کمتر از زنان آمریکایی نیستند.

به بهانه ی انتخابات در آمریکا:

زنان ایرانی کمتر از زنان آمریکایی نیستند.

دکتر سید ابوالفضل حسینی  - 17 آبان 1395

هشت سال پیش درآمریکا یک سیاه پوست( باراک حسین اوباما)  برای اولین بار رئیس جمهور آمریکا شد. اکنون نیز برای اولین بار یک زن (خانم هیلاری کلینتون) به عنوان نامزد حزب دموکرات ها در آستانه ی انتخابات ریاست جمهوری امکان برنده شدن دارد. در ساعات بعد نتیجه ی انتخابات آمریکا مشخص خواهد شد، اما فعلاً برای این مقال، اصل معرفی نامزدی  خانم هیلاری کلینتون اهمیت دارد.

سطور بالا در مورد آمریکا بود. و اما راجع به خودمان و کشور عزیزمان ایران:

1- در دوره های گذشته، خانم اعظم طالقانی ( دختر آیت الله سید محمود طالقانی ) کاندیدای ریاست جمهوری شد، ولی به دلیل مرد نبودن یا "رجل سیاسی و مذهبی" نبودن! رد صلا حیت شد! ( رجل و جمع آن رجال یک معنای تحت اللفظی اش مرد است ولی در تاریخ به شخصیت ها و بزرگمردان گفته می شده است، اما در معنای اصطلاحی در علوم دینی علم شناخت راویان سلسله حدیث است و منعی نیست که زنان را هم شامل شود. البته ریشه ی این برداشت از قانون اساسی، فهم نا متناسب اسلام با شرایط امروز است.)

2-  شانزده نفر از زنان مجتهده در انتخابات مجلس خبرگان رهبری در اسفند ماه 1394  کاندیدا شدند، ولی تمامی آن ها رد شدند!

3- در انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی در اسفند سال 1394  "رد صلاحیت بدعت آمیز پس از انتخابات" در مورد خانم خالقی از حوزه انتخابیه ی اصفهان انجام گرفت!

   احتمالا  اگر در زمان حیات بنیانگزار جمهوری اسلامی و در دوره ها ی اول و دوم مجلس شورای اسلامی، زنانی به مجلس نمی رفتند، اکنون هنوز هم در این زمینه مشکل داشتیم!

آخرش چه ؟! چرا از تجربه های موفق دیگران استفاده نمی کنیم؟ ( در روایات آمده است که عالم ترین مردم کسی است علم دیگران را به علم خود اضافه کند. چرا جامعه را از دستاورد های علم و تجربه ی بشری محروم می کنید؟)

 در گذشته که شرایط برای تحصیل زنان ایرانی فراهم نبود، اشتغال و حضور در عرصه های اجتماعی و سیاسی آنان هم با مشکل مواجه بود، اما اکنون شرایط تغییر کرده است و زنان در تحصیل جدی تر از آقایان هستند. در بسیاری از رشته های دانشگاهی، تعداد و انگیزه ی دختران بیشتر از آقایان است. آیا هنوز هم باید در، بر همان پاشنه ی قدیم بچرخد؟! چرا باید این شیوه ها به نام دین اعمال شود؟!

  با این حال علیرغم محدودیت های اعمال شده، تعداد زنان راه یافته به مجلس دهم بیشتر از مجالس قبلی است و تعداد روحانیون نیز- علیرغم شرایطی که....به سودشان بود-، کمترین تعداد را در این مجلس به خود اختصاص دادند. بیشترین زن و کمترین روحانی، یکی از ویژگی های این مجلس( نسبت به مجالس قبلی) است. احتمالا تحلیل جامعه شناختی از این پدیده  در دست دارند. فقط این روند را یاد آور می شوم که متاسفانه روحانیت دارد از جایگاه حقیقی خویش خارج می شود و بیش از حد، حکومتی می شود. از مجلس اول پس از انقلاب تا مجلس دهم، تعداد آنان در مجلس کمتر می شده است و این نشان دهنده ی فاصله گرفتن آنان از متن جامعه  و یا رسالت اصلی خویش است.

در مورد زنان که نیمی از جامعه اند، چرا نباید  نمایندگانی در مجلس خبرگان رهبری داشته باشند؟! مگر نه این است که با وضع موجود، نظر نیمی از جامعه رسماً وعملاً در حوزه ی وظایف خبرگان رهبری نادیده گرفته می شود ؟!  چرا مجلس خبرگان ازحضور زنان و سایر تخصص های ضروری محروم است؟!

در دوران جدید  و با توجه به شرایط کنونی نمی توان  از کنار تبعیض هایی از این دست براحتی گذشت.  نمی توان از یک طرف ادعا داشت که اسلام بیش از دیگران به حقوق زنان توجه کرده است، از طرف دیگر آنان را از دستیابی به سمت هایی که در جهان کنونی و در مجامع بین المللی به رسمیت شناخته شده اند، محروم کرد. این در حالی است که ایران هم بسیاری از این گونه معاهدات بین المللی را پذیرفته است.

بسیاری از مدیریت های اداری، آموزشی و حتی سیاسی امروز را، زنان  به خوبی انجام می دهند. نمی توا ن پذیرفت که روحانیون بالای70 و بلکه 80 سال می توانند  پست های بسیار حساس را داشته باشند و زنانی که دارای صلا حیت های علمی و توان جسمی هستند نمی توانند در سمت هایی که از عهده شان بر می آید، قرار گیرند ؟!

زنان امروز ایران چیزی از زنان آمریکا کم ندارند. می توان فرصت ها را ایجاد کرد.