شریعتی ، کاهک و مزینان

شریعتی ، کاهک و مزینان

دکتر سید ابوالفضل حسینی – عضو هیأت علمی دانشگاه حکیم سبزواری – 23 خرداد 1395

مقدمه:

 در تمام سال های پس از درگذشت اندیشمند بزرگ، مرحوم دکتر علی شریعتی ( در 29 خرداد 1356 شمسی ) تا کنون، تقریباً همه ساله مراسم تجلیل و تحلیل شخصیت آن بزرگوار در مزینان برگزار شده است. بسته به شرایطِ فضای عمومی کشور، این قبض و بسط ها بر کیفیت مراسم هم تأثیر نسبی داشته است. هیچ گاه بنا بر این نبوده که این مراسم دولتی یا حکومتی باشد، البته بنا هم نبوده که ضد آن باشد. بهتر است بگوییم  مردمی بوده است، اما گاه، دولتمردانی که علاقه مند به شریعتی بوده اند و یا به نواندیشی دینی گرایش داشته اند، با علاقه ی شخصی در این مراسم شرکت می کرده اند. در میان دولتمردان دولت اصلاحات، هواداران بیشتری نسبت به دولت بعدی به این مراسم دیده می شدند، اما حتی از دولتیان نهم و دهم نیز کسانی چون آقای نوذری – وزیر نفت – که خود را وامدار اندیشه های شریعتی می دانست، در مناسبتی به مزینان آمد و خدمتی نیز کرد.

 من  - ِان شاء الله - در مناسبتی دیگر به تاریخچه ی این مراسم از آغاز تا کنون خواهم پرداخت. فعلاً هدف این نوشتار - آنچنان که از عنوانش بر می آید - پرداختن به مسأله ای دیگر و ارائه ی پیشنهادی است.

 طرح مساله:

 دکتر علی شریعتی در روز 2 آذر 1312 به دنیا آمده است. مادرش ( مرحومه زهرا امینی) از کاهک بود و پدرش ( مرحوم استاد محمد تقی شریعتی) اهل مزینان و علی شریعتی در خانه ی مادری اش در کاهک به دنیا آمده است. این خانه در سال 1382 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 9591 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید و در طول سال، مورد بازدید علاقه مندان قرار می گیرد.

کاهک و مزینان تا چند سال پیش، از توابع بخش داورزن سبزوار بوده اند که اکنون جزء شهرستان داورزن محسوب می شوند و همین، مسؤولیت مسؤولان آن شهرستان را درتوسعه ی فرهنگی و گردشگری منطقه، چند برابر می کند.

در نوشته های دکتر راجع به املاک اندک باقی مانده از ارث مادری اش در کاهک، مطالبی هست که آن را وقف تحصیل فرزندان مستعد منطقه کرده است.

 مزینان، جزئی از نام و هویت شریعتی است. نام او علی شریعتی مزینانی است و تخلص شعری اش، "شمع" که برگرفته از" شریعتی مزینانی علی "  است.( شعر شمع زندان او را علیرضا افتخاری خوانده است.)

به هرحال، در طول سال های گذشته، کاهک و کاهکیان کمتر موفق شده اند که برای شریعتی مراسم برگزار کنند. ولی این علاقه و انگیزه در میان آنان وجود داشته است. خانواده ی شریعتی نیز در هر فرصتی که پیش آمده، به کاهک نیز آمده اند (خود، نیز برخی موارد، در معیتشان بوده ام).  امسال نیز این علاقه مندی را با دعوت از خانم دکتر سوسن شریعتی در آغازین روز های خرداد 95 نشان دادند.

پیشنهاد:

برای آن که  علاقه مندی به اندیشه های شریعتی در کاهک، شکل و شیوه ای خاص بیابد، پیشنهاد می کنم که:

1-    روز  2 آذر هرسال - زادروز شریعتی- در زادگاهش، کاهک مراسمی برگزار گردد.

2-    شورای اسلامی کاهک، مقدمات این کار را فراهم نماید و مصوبه ای با نظر فرهیختگان  داشته باشد تا این کار مردمی استمرار داشته باشد.

3-    این مراسم هیچ منافاتی با برگزاری مراسم سالروز در گذشت مرحوم شریعتی در مزینان نخواهد داشت، بلکه مکمل آن خواهد بود و مناسبت کاملاً دقیقی با تولد دکتر دارد.

4-    در مقایسه با مراسم 29 خرداد، برگزاری مراسم زادروز شریعتی در 2 آذر، شرایط زمانی و آب و هوایی مناسبتری در منطقه وجود دارد. دانشگاه ها نیز در حال و هوای بهتری هستند. دانشجویان، دانشگاهیان، فرهنگیان، هنرمندان و اقشار مختلف  مردم هم بهتر می توانند از اطراف در این مراسم شرکت کنند.

5-    من - سید ابوالفضل حسینی - در صورتی که لازم باشد، برای برگزاری مراسم زاد روز شریعتی در کاهک اعلام آمادگی می کنم و حاصل تجربه ی سال ها کار در باره ی اندیشه ی شریعتی  و برگزاری مراسم به نام او را در اختیار آنان خواهم گذاشت. در زمینه ی محتوای برنامه ها و دعوت از  صاحب نظران، سخنرانان، هنرمندان و دانشگاهیان و فرهنگیان می توانم کمک کنم.

 این جانب از سال 1356 و عروج شریعتی، تا کنون تقریباً همه ساله، برای زنده نگهداشتن نام و یاد شریعتی در برگزاری مراسم  او تلاش داشته ام. حتیّٰ درزمانی که شرایط، برای سخنرانی ام هم مناسب نبوده، ولی از صاحب نظران برجسته ی کشوری به عنوان سخنران دعوت کرده ام. اولین مراسم، ترحیم دکتر، در مسجد ملا هاشم مشهد  بود که بخشی از برنامه ریزی، تدارکات  و سازماندهی حضور دانشجویی آن مجلس در خانه دانشجویی من انجام شد. آن روز،فضای نظامی- امنیتی مشهد بقدری سنگین بود که بهت آور می نمود. در آن جلسه استاد محمدتقی شریعتی در حالی که زیر بغل هایش را گرفته بودند، حضور یافت و سخنرانی کرد و .... . از آن زمان تا کنون در مراسم تجلیل و تحلیلِ نقش و اندیشه های شریعتی در تهران، مشهد، سبزوار، بجنورد، اسفراین، و مزینان شرکت داشته ام. آخرین آن ها تا کنون (23خرداد 1395 ) سخنرانی در مراسم بیست و نهمین سالروز درگذشت استاد محمدتقی شریعتی در 31 فروردین 1395 در مزینان بوده است. هم اکنون هم در تدارک برگزاری مراسم 29 خرداد 1395 در سبزوار و مزینان هستیم.

این مناسبت ها ، در حقیقت تلاش برای استمرار و تکامل نواندیشی دینی و نیز ارتقاء  فکر، فهم  و اندیشه  است. علیرغم شرایط، حضور مشتاقانه ی جوانان و دانشجویان و.... در طول سالیان دراز دهه های گذشته، در چنین مراسمی، نکات آموزنده زیادی دارد.

 به هر حال شریعتی ، نماد خود آگاهی، فهم عالمانه ی دین در این روزگار و مؤمنانه زیستن در دوران مدرن است و ما همچنان محتاج این اموریم، پس به راه شریعتی نیازمندیم. هرکس درهرجا در این مسیر گامی بردارد، خیرش به جامعه می رسد. هنوز بسیاری از سؤالاتی که شریعتی  بدانها پرداخته است، مطرحند و یافتن پاسخ های امروزین، برای آن ها  نیازِ ماست . چه بهتر که هر ساله  اندیشه های شریعتی را در زاد روزش و زادگاهش بهتر بشناسیم و به تکامل اندیشه و ایمان یاری رسانیم.