خانم دکتر پوران شریعت رضوی در سبزوار

 
خانم دکتر پوران شریعت رضوی در سبزوار
دکتر سید ابوالفضل حسینی
1393-08-24  - خانه ی فرهنگیان آموزش وپرورش سبزوار
 

 در 24  آبان ماه 1393 گروه یاوری ( خیرین مدرسه ساز ) ده مدرسه در سبزوار را که با هزینه خود ساخته بودند، افتتاح کردند. خانم دکتر فاطمه ( پوران) شریعت رضوی هم یکی از همراهان این گروه بود. در  هر روستا و محله ای که اهالی، متوجه حضور این بانوی بزرگ می شدند برگرد وجودش حلقه می زدند ومراتب تقدیرشان را از مجاهدات او و همسرش مرحوم دکتر علی شریعتی ابراز می کردند.
مراسمی در محل خانه ی فرهنگیان برگزار شد. از خانم دکتر فاطمه ( پوران) شریعت رضوی خواسته شد تا سخنرانی کند. ایشان ضمن بیان این که نمی تواند به علت ضعف، به دعوت شهرستان ها در همراهی با گروه یاوری جواب مثبت دهد، حضورش در سبزوار را این گونه تشریح کرد: "  سبزوار در حقیقت شهر دوم من است. شوهرم علی شریعتی از سبزوار است  و من به تبع این که شوهرم را دوست داشتم، سبزوار را هم دوست دارم. در بخش دیگری وضع نامناسب برخی مدارس را، آن هم در کشوری که بر روی ثروت قرار گرفته است، غم انگیز توصیف کرد. در این شرایط کار خیرین مدرسه ساز را ارج نهاد و از مرحوم حاج محمد اعتضاد (یکی از شاگردان استاد محمد تقی شریعتی ) به نیکی یاد نمود که آن مرحوم مردی خیر و مهربان بود و خانه اش در مشهد را در اختیار استاد شریعتی برای محل "کانون نشر حقایق اسلامی" قرار داده بود. ایشان ادامه داد که استاد شریعتی بعد از 1320 تا 1332 و33 در آن سال های پر شر و شور عمرش را بر سر مبارزه با توده ای ها گذاشت ولی آن قدر توان نداشت که در مزینان خودشان، یک حیاط و یک اتاق بسازد. ایشان با توجه به زحمات استاد شریعتی و علی شریعتی گله کرد که در روز معلم، نامی هم از اینان برده نمی شود. از گروه یاوری که نام استاد محمد تقی شریعتی را بر سردر مدرسه ای زنده نگه می دارد تقدیر کرد.
 در ادامه از ترجمه آثار شریعتی به زبان های مختلف سخن به میان آورد. در ترکیه آثار شریعتی را به شکل زیبایی ترجمه و چاپ کرده اند، یکی از اساتید ترک به احسان گفته بود که ممکن است ترک ها شریعتی را هم مثل مولوی از خودشان بکنند.
از مردم که برای شریعتی مراسم برگزار می کنند تشکر کرد ولی از این که در مزینان امکانات لازم برای خدمات به کسانی که به آن جا می روند، وجود ندارد گله کرد. یادی هم ازکتاب دکتر علی رهنما در باره شریعتی به نام "مسلمانی در جستجوی ناکجا آباد " به میان آورد. خانم شریعت رضوی گفت که سه جلد کتاب در باره ی زندگی شریعتی نوشته است.
چون در تجلیلی که از خانم شریعت رضوی صورت می گرفت، فقط از دکتر شریعتی صحبت می شد، من پس از سخنان ایشان از آقای دکتر بینش ریاست آموزش و پرورش سبزوار خواستم تا در باره ی نقش خود خانم پوران شریعت رضوی نکاتی بگویم. ایشان را در مقابل جمع نگهداشتم و در کنارشان این گونه توضیح دادم:  خانم دکتر، در مورد خودشان شکسته نفسی فرمودند. همان گونه که دکتر علی شریعتی در باره ی حضرت زهرا گفته است که فاطمه، فاطمه است، در مورد این بانو هم می توانیم بگوییم که پوران شریعت رضوی، پوران شریعت رضوی است. من به عنوان یک فرهنگی مایل بوده ام که برنامه ای در باره ی خدمات ایشان ساخته شود. خدمات فرهنگی خانم شریعت رضوی زیاد است. ایشان دو کار بسیار بزرگ کرده است:
 یکی: سر و سامان دادن به زندگی شریعتی، کار این بانو است، نه شریعتی . با مثالی که من در باره دوختن کت و شلوار به یادشان می آوررم، خودشان بیان کنند تا بهتر مشخص شود.
  دوم: نقش بی نظیر پوران شریعت رضوی در تربیت فرزندانش. این بانو چهار بچه را در غیاب پدر بزرگ کرده است. حتی در زمانی هم که شریعتی زنده بود، نقش مادر برجسته بود. در فرانسه همپای علی شریعتی درس خوانده ، دکترای ادبیات گرفته و در آموزش و پرورش مانده است و یکی از افتخارات آموزش و پرورش است.
چهار فرزند شریعتی، مدارج عالی تحصیلی را طی کرده اند: آقای دکتر احسان شریعتی، دکترای فلسفه، خانم دکترسوسن شریعتی، دکترای تاریخ، خانم دکتر سارا شریعتی، دکترای جامعه شناسی مذهبی و خانم دکتر مونا شریعتی دکترای تخصصی پزشکی که به قول احسان، تنها دکتر ما موناست!
  در منزلشان به ما توضیح می داد که این بچه ها کار می کرده اند، ظرف می شسته اند  و تحصیل کرده اند. سختی های قبل و بعد از انقلاب را تحمل و مدیریت کرده است. اکنون ( 1393) فرزندانش گرد وجود  این شمع گرد آمده اند.
 اکنون با این شرایط سنی در نمایشگاه کتاب حضورشان بسیار چشمگیر است.
 آثار شریعتی را این بانو سر و سامان داده است. این است می گویم ایشان شریعتی را حتی پس از او هم مدیریت کرده است! و اگر تلاش مبارک این بانو نمی بود، معلوم نبود که امروز آثار شریعتی به این صورت به دست ما برسد. برخی شاید ندانند که خود خانم شریعت رضوی از چه خانواده ای است. ایشان خواهر دو شهید قبل از انقلاب است. یکی از سه قطره خونی که در 16 آذر 1332 بر چهره دانشگاه نقش بسته است، برادر این بانوی عزیز و دوست داشتنی است. آن دو کار مهم این بانو به خاطر زندگی ویژه ای است که آن ها داشته اند، و گر نه برای افراد معمولی این گونه امور اتفاق می افتد. ازخدای بزرگ سلامت ایشان را مسالت می کنیم. از آموزش و پرورش کشور می خواهیم که ایشان را به عنوان یک معلم نمونه مطرح کند. علاوه بر این من معتقدم که ایشان باید به عنوان یک مادر نمونه ی ایرانی به جهان شناسانده شود.
 پس از این سخنان من، خانم شریعت رضوی گفت: خدا وکیلی در عکس ها می بینید که علی شریعتی همیشه شیک است. کت و شلوار آبی، کراوات،...  برای کت و شلوار  می گفتیم که پارچه  را به خانه می آوردند و آقای یزدانیان اندازه ی علی را می گرفت و به تن دامادشان پرو می کرد. در دانشگاه سوربن که بودیم، توی یک اتاق با دوتا بچه، یک روزصبح می گفت: پوران جوراب های من کجاست؟ گفتم بگرد پیدا کن! من هم مثل تو می خواهم بروم سر کلاس!  یک بار هم که در رستوران کالج در مهمانی دعوت بودیم، دیدم علی نشسته یک پاش جوراب دارد یکی ندارد! شب که به خانه آمدیم گفتم: علی خجالت نکشیدی؟! خوب می رفتی توی خیابان یک جفت جوراب می خریدی! چرا این جوری رفتی ؟! گفت: تازه وقتی رفتم آن بالا پشت تریبون که از من سوال کنند، دیدم همه دارند به من نگاه می کنند فهمیدم...!
اما راجع به بچه ها، سه تا شان تحت تاثیر پدرشان فلسفه، تاریخ و جامعه شناسی خواندند. معلم ها می دانند که این گونه درس ها برای این است که حقیقت را بفهمند! ولی من به مونا گفتم: تو برو پزشکی بخوان  تا خرج ماها را بدهی! (خنده ی حضار ). او هم پزشکی خواند و با شوهرش تخصص گرفت. می خواهم بگویم که سهم من از این همشهری شما (سبزواری ها)، سه تا بچه ی یتیم بود که آن ها را دکتر کردم! الان فقط سارا کارمند است که او هم تا کنون 12 سال است کار می کند و هنوز قرار دادی است و پیمانی نشده است. (به شوخی) بنا براین خیلی هم نمی ارزد که آدم ، مادر نمونه باشد!!